Rozdział 12

Austin

Zacząłem biegnąć za Ally.

Już miałem ją chwycić za ramię, aż nagle zemdlała.

Złapałem ją szybko, ale nie wiedziałem co mam dalej zrobić.

Zawołałem Trish i Deza.

Nie wzywaliśmy pogotowia, bo czarnowłosa powiedziała, że to by było bez sensu, i że wystarczy jej trochę odpoczynku.

Ja jednak się o nią bardzo bałem, nie mam pojęcia dlaczego. W tamtej chwili nawet nie pamiętałem o Kirze.

Zanieśliśmy Ally do jej domu. Jej ojca chyba nie było, bo nikt nie otwierał.

Na szczęście Trish miała przy sobie wsuwki i szybko uporała się z drzwiami. 

Gdy już byłem w środku, poszedłem szybko do pokoju szatynki i położyłem ją na jej łóżku.

Następnego dnia, rano.

Ally

Kiedy się obudziłam, było mi bardzo słabo.

Przypomniało mi się wszystko z wczorajszego dnia.

Na pewno się odwodniłam, poprzez wylanie tylu łez - pomyślałam sobie.

Właśnie wstawałam, lecz coś mnie powstrzymało.

Był to widok śpiącego na podłodze koło mojego łóżka Austina.

Niestety jednak za późno go zauważyłam i wpadłam na niego, tak, że dotykaliśmy się nosami.

Na szczęście chłopak nic nie poczuł i spał dalej jak zabity.

- Uff - powiedziałam w miarę cicho do siebie schodząc z blondyna.

- Co się stało? - wybudził się i powiedział .

Najwyraźniej musiał mnie usłyszeć.

- Ale o co chodzi? - spytałam udając głupią.

- No o to, że...zaraz zaraz - ocknął się nagle. - Ally, nic ci nie jest? - zapytał a ja odetchnęłam z ulgą.

- Nie, nic mi nie jest - powiedziałam z nieco już zdenerwowanym głosem. - A tak właściwie, to co ty tu robisz?

-A nic, tylko przyszliśmy cię tutaj odłożyć jak zemdlałaś...

- No, ale dlaczego ty tutaj zostałeś? - przerwałam mu.

- Poczekaj, daj mi dokończyć, no i ja tutaj miałem zaczekać na twojego tatę, aby mu powiedzieć, co się stało, no i tak jakoś mi się przysnęło. Przecież nic się nie stało, prawda? - powiedział z nadzieją w głosie Austin.

- Nic się nie stało?! Jestem na ciebie zła, nie, wściekła! Najpierw mi robisz przykrość i się ze mną kłócisz, a teraz zostajesz na noc u mnie w domu jak gdyby nigdy nic, i mówisz, że nic się nie stało?

Masz stąd natychmiast wyjść! - wykrzyczałam wszystko na jednym oddechu.

Austin bardzo nie chętnie wyszedł.

Po jego wyjściu szybko podeszłam do szafy aby wybrać strój na dzisiaj.

Austin

Gdy Ally mnie wyprosiła z pokoju, stałem jeszcze długo pod jej drzwiami. 

Czekałem, aż z niego wyjdzie, chciałem z nią porozmawiać.

Po piętnastu minutach czekania w końcu wyszła.

Wyglądała przepięknie, aż chciało by się ją pocałować...Stop! Austin, co ty mówisz, przecież masz dziewczynę. Piękną i mądrą dziewczynę. - karciłem siebie w myślach.

Szatynka od razu zaczęła mnie obrzucać wszystkimi zdaniami i wyrazami, jakie jej ślina na język przyniesie.

W końcu nie mogłem wytrzymać i zamknąłem jej usta namiętnym pocałunkiem...

                                                             *********

                                        Hejka :D. No to mamy już rozdział 12. 

                             Mam nadzieję, że jesteście zadowolenie z obrotu spraw.

       Chociaż nie jestem pewna, czy to wszystko nie potoczyło się nieco za szybko, no nic.

                                         Piszcie swoje opinie w komentarzach ;)

                                                           Paa! ;*** <3

~ Refive xD