Rozdział 21

Ally

…Jesteś dla mnie jak brat. Kocham cię, jak brata, ale nigdy nie będziemy razem, zrozum. – powiedziałam i zobaczyłam jak automatycznie uśmiech na twarzy mojego przyjaciela zamienia się w nieogarnięty gniew. Wtedy się naprawdę przestraszyłam, ale po chwili Eliot wyglądał już spokojniej i powiedział:

- To się jeszcze okaże, sama zrozumiesz że jesteśmy sobie przeznaczeni, ale na razie będziemy przyjaciółmi, tak?

- Tak Eliot, byliśmy, jesteśmy i będziemy przyjaciółmi, o to się nie martw. – powiedziałam z lekkim uśmiechem na twarzy, chociaż w duchu czułam się bardzo źle z tym, że mój przyjaciel może mieć przeze mnie złamane serce.

Stałam tak i myślałam nad tym wszystkim, a gdy się ocknęłam, zobaczyłam że chłopaka już nie ma.

W pewien sposób mi ulżyło, pewnie dla tego, że nie muszę oglądać go i przypominać sobie o tej rozmowie…

Było w pół do 12, więc miałam jeszcze cały dzień przed sobą. Tyle że nadal padał deszcz.

Postanowiłam że zadzwonię do mojej przyjaciółki i wszystko jej opowiem. W końcu komuś muszę się wyżalić…

Prędko wykręciłam numer do Trish, ale nie odbierała, co mnie zdziwiło. Ona zawsze odbierała ode mnie telefony.

Zadzwoniłam więc do Austina, ponieważ nie chciałam cały dzień siedzieć sama w domu. On też nie odbierał, tak samo jak Dez. Domyśliłam się że na pewno siedzą razem w piwnicy rudzielca i grają na konsolach.

Włączyłam więc telewizor i zaczęłam oglądać nudne telenowele.

Austin

Przez całe południe szukałem mojej komórki, ale nie mogłem jej znaleźć.

Na dworze była okropna pogoda, więc nie mogłem porobić na dworze nic ciekawego.

Nastawiłem więc sobie popcorn i poszedłem poszukać jakiegoś filmu na DVD. Wziąłem pierwszy z brzegu i nawet nie patrzałem na tytuł. Pomyślałem sobie, że w ten sposób ciekawiej się będzie oglądać.

Kiedy film się zaczynał, poszedłem po zrobiony już popcorn.

Usiadłem na kanapie i wcinając przekąskę zacząłem ekscytujące gapienie się w telewizor.

Eliot

Po spotkaniu z Ally poszedłem do parku trochę ochłonąć z negatywnych emocji.

-Jak ja nienawidzę Austina! – mówiłem głośno do siebie.

Byłem na niego wściekły, wiedziałem że Ally nie chce być ze mną bo kocha się w nim! - A przecież nie ma nikogo przystojniejszego ładniejszego i mądrzejszego ode mnie. – mówiłem do siebie w głowie, kiedy moje rozmyślenia przerwała mi jakaś czarnowłosa wysoka dziewczyna.

Była nawet ładna, ale nie tak jak Ally.

- Cześć, jestem Kira – powiedziała do mnie.

- Eee, hej, ja jestem Eliot? – powiedziałem pytającym głosem, sam nie wiem po co.

- Czy ja dobrze słyszałam? Nienawidzisz Austina ?

- Tak, Ally nie chce ze mną być, to na pewno przez tego palanta! – rzuciłem znowu wkurzony, kiedy przypomniałem sobie o tym blondynie.

- Słuchaj mam dla ciebie propozycję. Ja nie lubię Ally, a Austin mnie rzucił, co ty na to, abyśmy się razem na nim zemścili? – zapytała czarnowłosa ze złowieszczym uśmieszkiem na twarzy.

- Zgoda! – krzyknąłem przybierając podobny wyraz twarzy.

- No dobra a więc… - zaczęłam mi mówić o swoim planie. Bardzo mi się spodobał.

Trzy godziny później…

Austin

Po obejrzeniu całego filmu, który jak się okazało był strasznie nudny, postanowiłem pójść do Ally.

Jednak gdy miałem już wychodzić zaburczało mi w brzuchu.

Była pora obiadowa, więc postanowiłem, że zjem coś na mieście.

Kiedy już moje potrzeby żołądkowe były zaspokojone, powolnym krokiem pod parasolem ruszyłem w kierunku domu mojej przyjaciółki.

Gdy szedłem przez park, nagle poczułem tylko jak ktoś mi coś wbija w brzuch i straciłem przytomność.

Podczas kiedy zamykałem ostatecznie oczy, zobaczyłem dwie rozmazane sylwetki, zdawało mi się że jedna z nich to Kira…

Ally

Po kilku godzinach nudzenia się przed telewizją, postanowiłam przejść się na spacer do parku.

Ciągle padało, więc wzięłam ze sobą parasolkę.

Wyszłam szybko z domu i go zamknęłam, po czym poszłam w stronę parku.

Z daleka zobaczyłam, że coś leży na środku chodnika, a raczej ktoś…

                              *****************

                          Siemka! ;D Podoba wam się rozdział?

            Jak czytałam wasze poprzednie komentarze to w duchu chciałam abyście wiedzieli, o co chodzi w tej przemowie Ally, mam nadzieję, że teraz już się na mnie nie złościcie! ;) 

Koniecznie piszcie opinie w komentarzach, to bardzo motywuje! <3

                                           Paa! ;*****

~Refive xD